کاشت مو برای بیماران دیابتی

دیابت چیست ؟

دیابت یا بیماری قند یکی از شایع‌ترین بیماری‌های جهان محسوب می‌شود که انواع و شدت‌های مختلفی دارد. دو عامل در بروز این بیماری دخالت مستقیم دارند که عبارتند از: اختلال در ترشح هورمون انسولین و اختلال در روند سوخت و ساز گلوکز. در دسته‌بندی کلی می‌توان این بیماری را به دو نوع تقسیم کرد.

• دیابت نوع ۱ : دیابت نوع یک در دسته بیماری‌های خود ایمنی قرار می‌گیرد. در این بیماران غده پانکراس فاقد توانایی تولید انسولین است. میزان تولید انسولین در این بیماران بسیار کم بوده یا متوقف می‌شود. وراثت و عوامل محیطی در بروز و تشدید این بیماری مؤثر هستند. دیابت نوع ۱ معمولا از سنین نوجوانی آغاز می‌شود.
• دیابت نوع ۲ : در این دیابت میزان ترشح هورمون انسولین از غده پانکراس بسیار کم است. در برخی بیماران سیستم ایمنی بدن به این هورمون مقاومت نشان می‌دهد. سن ابتلا به این دیابت از نوع یک بالاتر بوده و افراد در سنین بالای ۴۰ سال به این بیماری مبتلا می‌شوند. بین ابتلا به دیابت نوع دو و سبک ناسالم تغذیه، بی‌تحرکی و اضافه وزن رابطه مستقیم وجود دارد.

دیابت و ریزش مو

ریزش مو پدیده طبیعی است و اغلب انسان‌ها بدون اینکه متوجه باشند روزانه بین ۵۰ تا ۱۰۰ تار موی خود را از دست می‌دهد. زمانی که پدیده ریزش مو از حالت طبیعی خارج شود احتمال طاسی و کم پشتی شدید مو‌ها افزایش پیدا خواهد کرد.

دیابت یک بیماری خودایمنی است که می‌تواند چرخه طبیعی ریزش مو را مختل کند. در این بیماری، سطح قند خون بدن از کنترل خارج می‌شود. افزایش و کاهش قند خون تغییرات تدریجی در بدن فرد به وجود می‌آورد. یکی از مشکلات ناشی از این بیماری افزایش ریزش مو و اختلال در چرخه رویش آن است که مسیر کاشت مو را مختل می‌کند.

عواملی که سبب اختلال چرخه رویش و ریزش مو در بیماران دیابتی می‌شود شامل موارد زیر است:

• برهم خوردن تعادل هورمونی،
• عدم گردش خون مناسب،
• عدم تامین مواد مغذی موردنیاز فولیکول‌های مو،
• کاهش اکسیژن‌رسانی به فولیکول‌ها در اثر افزایش سطح گلوکز خون،
• استرس ناشی از افت قند.

تمام مو‌های موجود در بدن یک چرخه رویش و ریزش دائمی را طی می‌کنند. مو‌های سر و سایر نقاط بدن در فولیکول شکل گرفته و رشد می‌کنند. فولیکول ساختاری کیسه‌ای داشته و درون لایه میانی پوست تشکیل می‌شود. فولیکول مانند یک گلدان از پیاز مو محافظت می‌کند.

هر فولیکول در تمام طول عمر یک فرد ۲۰ تار مو تولید می‌کند. هر تار مو چندین سال رشد می‌کند، سرانجام می‌میرد و از بدن یا سر جدا می‌شود. فولیکول پس از ریزش هر تار برای تولید موی بعدی آماده می‌شود. این چرخه در تمام عمر ادامه پیدا می‌کند.

کاشت مو در بیماران دیابتی

کاشت مو در بیماران مبتلا به دیابت می‌تواند چالش‌های جدی برای سلامتی آنها به دنبال داشته باشد. عوامل بسیار مهمی مانند نوع بیماری، شدت آن، دارو‌های مصرفی و مدت زمان ابتلا در انتخاب روش کاشت و نتایج حاصل از آن موثر هستند. سرعت بهبود زخم‌ها در بیماران دیابتی نسبت به افراد عادی طولانی‌تر است. این مورد می‌توانند سبب افزایش دوره نقاهت شود. جراحان برای کاهش دوره نقاهت در این بیماران استفاده از دارو‌های خاص و رعایت دستورالعمل‌های ویژه را بهترین گزینه می‌دانند.

یکی از چالش‌های جدی بعد از کاشت مو در بیماران دیابتی کاهش سرعت انعقاد خون است. توصیه می‌شود این بیماران مدت دو هفته قبل و بعد از عمل از مصرف دارو‌هایی رقیق‌کننده خون یا موادی که سرعت انعقاد خون را کاهش می‌دهد خودداری کنند.

توصیه ها

• قند خون این بیماران باید کاملا کنترل شده و تا ۲۰ روز بعد از عمل در حالت نرمال باشد.
• افرادی که روش FUE را برای کاشت انتخاب می‌کنند باید حدود ۷ روز بعد از عمل سطح قند خون خود را کنترل کنند.
• در افرادی که بیماری آنها غیرقابل‌کنترل است کاشت مو بسیار خطرناک بوده و بهتر است روش ترمیم مو برای این بیماران استفاده شود.
• عمل کاشت ممکن است ۴ تا ۸ ساعت طول بکشد. طولانی شدن عمل علاوه بر استرس باعث افزایش ضعف بیمار می‌شود. پیامد آن تغییر سطح هورمون‌های کورتیزول، انسولین و هورمون رشد است. بهتر است در حین عمل وضعیت قند خون بیمار مرتب چک شود.

کاشت مو برای کدام دسته از بیماران دیابتی امکان‌پذیر است؟

• افرادی که سابقه دیابت ارثی دارند اما برای کنترل بیماری خود نیازمند مصرف انسولین نیستند، کاندید مناسبی برای کاشت مو خواهند بود.
• آن دسته از بیماران که با استفاده از رژیم غذایی و بدون مصرف دارو قادر به کنترل دیابت خود هستند می‌توانند برای رفع کم پشتی یا طاسی خود از روش کاشت استفاده کنند.

فراموش نکنید دو دسته از بیماران دیابتی تحت هیچ شرایطی نمی‌توانند کاندید عمل کاشت مو باشند.

• بیماری a/3 که برای کنترل بیماری خود علاوه بر مصرف دارو نیازمند مصرف انسولین هستند.
• بیماران b/3 که در صورت رعایت رژیم غذایی و درمان دارویی قادر به کنترل سطح قند خون خود نیستند.

کاشت مو در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱

کنترل سطح قند خون و تسریع روند بهبود زخم‌ها یکی از چالش‌های جدی در مسیر کاشت مو برای این بیماران است. بررسی دائمی رژیم غذایی و دارویی این بیماران برای صدور مجوز کاشت الزامی است. در حین عمل نیز باید مرتبا قند خون بیمار بررسی شود.

کاشت مو برای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲

اگر سطح قند خون این بیماران کنترل شود، هیچ مشکلی برای عمل پیش نمی‌آید. این دسته از افراد بهترین گزینه برای کاشت مو خواهند بود. امکان اجرای انواع روش‌های کاشت برای این بیماران وجود دارد.

• روش FUE : در این روش گرافت‌های پیوندی حاوی یک فولیکول بوده و از ناحیه مشخصی در بانک مو استخراج می‌شوند. پس از آماده‌سازی می‌توان آنها را به محل مناسب پیوند زد. این روش فاقد جراحی، بیهوشی، برش و بخیه است. اغلب متخصصین استفاده از این روش را برای بیماران دیابتی بهترین روش می‌دانند.

• روش میکروگرافت : میکروگرافت جدیدترین روش کاشت مو است و با استفاده از ابزارهای مدرن انجام می‌شود. دقت بسیار بالا در برداشت فولیکول‌های پیوندی و کاشت آنها مزیت اصلی این روش است. عدم نیاز به جراحی و مصرف دارو‌های بیهوشی این روش را به گزینه‌ای ایده‌آل برای بیماران دیابتی تبدیل می‌کند. در پایان این روش هیچ جای زخم و بخیه در محل کاشت و پیوند وجود نخواهد داشت.

ترمیم مو در بیماران دیابتی

در بیمارانی که سطح قند خون آنها نرمال نیست و علائم بیماری کنترل نشده باشد، امکان کاشت مو وجود ندارد. اگر این بیماران در اثر دیابت به طاسی یا کم پشتی مو دچار هستند، باید از روش ترمیم مو یا HRT استفاده کنند. در این روش رشته‌های مصنوعی جایگزین فولیکول‌های طبیعی شده‌اند. رشته‌های مصنوعی غالبا از پلیمر‌های طبیعی تولید شده و از نظر رنگ، جنس و ساختار شباهت بسیار زیادی به موی انسان دارند. چهره فرد پس از ترمیم مو کاملا طبیعی خواهد ماند.

در گام اول ۱۰۰ عدد از فیبر‌های شبیه‌سازی شده روی سر بیمار کاشته می‌شود. اگر بدن فرد هیچ واکنش آلرژیکی به پروتز‌ مو نشان نداد، مرحله اصلی آغاز می‌شود. برای اتصال این مو‌ها از چسب یا گیره استفاده می‌شود.

تاثیرات بالینی کاشت مو در بیماران دیابتی

عمل کاشت مو بین ۴ تا ۸ ساعت طول می‌کشد. گستردگی ناحیه طاسی و تعداد فولیکول‌های پیوندی مهم‌ترین عوامل در تعیین زمان عمل هستند. اغلب بیماران به دلیل استفاده از دارو‌های بی‌حسی در حین عمل با اضطراب مواجه می‌شوند. در حین عمل کاشت مو بیمار با افزایش سطح هورمون‌های رشد، کورتیزول و گلوکاگون مواجه می‌شود. پیامد طبیعی آن افزایش قند خون بدن است. از آنجا که در بیماران دیابتی سطح تولید انسولین بسیار کم است آنها در حین عمل نیازمند دریافت انسولین خواهند بود.

فراموش نکنید تزریق مقداری انسولین قبل از عمل در کاهش تغییرات هورمونی حین کاشت مو تأثیر چندانی ندارد. برای کاهش ریسک عمل در این بیماران کنترل منظم قند خون الزامی است.

عوارض کاشت مو در بیماران دیابتی

اغلب زیباجویان استفاده از روش میکروگرافت برای کاشت مو مناسب‌تر می‌دانند. زیرا مدت عمل در این روش نسبت به سایر روش‌ها کمتر است. اما فراموش نکنید اجرای این روش در بیماران دیابتی می‌تواند عوارضی به دنبال داشته باشد.

• کاهش قند خون،
• قند اسید کتواسیدوز،
• افزایش غیرعادی قند خون.