بیماری ویتیلیگو | علت، انواع، عوارض و درمان

ویتیلیگو چیست ؟

شاید شما هم با افرادی برخورد کرده باشید که پوست بدن آن‌ها پر از لک و پیس شده است، به این معنا که بخش‌هایی از پوست رنگدانه‌های خود را از دست داده و سفید یا قرمز شده است. به این لک و پیس‌ها ویتیلیگو می‌گویند که یک بیماری خود ایمنی است و اصلا به کسی سرایت نمی‌کند.

در برخی از افراد ویتیلیگو ریشه ژنتیکی دارد و در بعضی دیگر ممکن است به دلیل قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا اشعه های خطرناک ایجاد شود. در این بیماری رنگ‌دانه‌های پوست تخریب می‌شوند یا گاهی کارکرد خود را از دست می‌دهند، در نتیجه لک و پیس‌ها بر روی پوست ایجاد می‌شوند. این لکه‌های اغلب به رنگ سفید هستند و کم‌کم زیاد می‌شوند و در بعضی موارد رنگ آن‌ها به صورتی یا قرمزی می‌زند.

دلایل ابتلا به ویتیلیگو

اصلی‌ترین دلیلی که افراد را با این بیماری درگیر می‌کند، ژنتیک است. در واقع عامل ایجاد کننده بیماری در ژن افراد مخفی شده است و در هر سنی ممکن است خود را نشان دهد. علاوه بر این عواملی مثل استرس زیاد، آفتاب سوختگی‌های شدید و تماس مداوم افراد با مواد شیمیایی نیز می‌توانند باعث بروز بیماری شوند.

ویتیلیگو به دلیل نشانه‌های ظاهری واضحی که دارد گاهی باعث ایجاد افسردگی‌های شدید در افراد می‌شود. لکه‌های ایجاد شده بر روی پوست ابتدا کوچک هستند ولی رفته رفته بزرگ می‌شوند و در کل بدن توسعه پیدا می‌کنند. این بیماری در همه افراد امکان بروز دارد ولی در افرادی که پوست تیره‌تری دارند این لک و پیس ها بیشتر به چشم می‌آیند. برای این افراد استرس مثل سم است و هرچه استرس و نگرانی در آن‌ها بیشتر باشد لکه‌ها بر روی پوست گسترده‌تر می‌شوند.

لکه‌های پوستی در ویتیلیگو در همه نقاط بدن می‌توانند شیوع پیدا کنند. در واقع در صورت، دور لب‌ها، گردن، پاها و دست‌ها و حتی منطقه تناسلی افراد لکه‌های این بیماری دیده می‌شود و کم‌کم بزرگ می‌شوند و کل منطقه را پوشش می‌دهند. در باور عامه دلیل بروز این بیماری پایه را مصرف برخی از مواد غذایی می‌دانند، برخی مردم معتقدند مصرف بیش از حد غذاهای سرد یا خوردن همزمان ماهی و ماست باعث ایجاد این لکه‌ها می‌شود.

ولی باید بدانید که این بیماری، یک بیماری ژنتیکی است و اصلا ربطی به این خرافات ندارد. این بیماری به هیچ وجه مسری نیست و در مقایسه با سایر بیماری‌های خود ایمنی مثل لوپوس و تیروئید اصلا خطری برای زندگی عادی افراد محسوب نمی‌شود. تنها موضوعی که می‌تواند باعث اختلال در زندگی عادی افراد مبتلا به ویتیلیگو شود استرس و نگرانی از بابت حضور در مجامع عمومی و دیدی است که دیگران نسبت به این بیماری دارند.

علت بیماری ویتیلیگو

پوست ما از رنگ‌دانه‌هایی به نام ملانین تشکیل شده  که از طریق سلول‌هایی به نام ملانومیت ساخته می‌شوند. اگر به هر دلیلی اختلالی در تولید ملانین به وجود بیاید رنگ پوست تغییر می‌کند و در اغلب موارد روشن‌تر می‌شود. علت بروز لک و پیس یا همان ویتیلیگو خیلی شناخته شده نیست. این بیماری ژنتیکی گاهی بر اثر یک استرس شدید یا گاهی یک آفتاب‌سوختگی شدید خودش را نشان می‌دهد.

بعضی از پزشکان علت بروز این بیماری را آسیب دیدن سلول‌های رنگ‌دانه‌ای توسط سلول‌های عصبی می‌دانند. در برخی از مواقع نیز علت بیماری مربوط به یک واکنش خود ایمنی است و در مواردی نیز رنگ‌دانه‌ها خودشان باعث از بین رفتن خودشان می‌شوند. این بیماری در افراد مختلف شدت و ضعف‌های گوناگونی دارد.

معمولا افرادی که رنگ پوست آن‌ها روشن است دیرتر متوجه تغییر رنگ پوست خود می‌شوند و به همین دلیل هم هست که دیرتر برای درمان اقدام می‌کنند. در مواردی ممکن است یک آفتاب سوختگی شدید باعث شناخت این بیماری در این افراد شود؛ در واقع در چنین مواقعی قسمت‌هایی که پوست درگیر شده است تغییر رنگ نمی‌دهند یا رنگشان با قسمت‌های دیگر متفاوت خواهد بود.

در مواردی بیمار به کلی رنگ پوست خود را از دست می‌دهد. این‌که شدت بیماری تا چه حدی پیشرفت خواهد کرد اصلا قابل پیش‌بینی نیست و به ژنتیک فرد، زمان شروع درمان، مراقبت‌های بیمار و… بستگی دارد. چرخه این بیماری گاهی بسیار کند و گاهی به شدت سریع اتفاق می‌افتد. مراقبت از پوست در این افراد از اهمیت زیادی برخوردار است. علاوه بر این استفاده از کرم ضد آفتاب، دوری از نور مستقیم خورشید و پیشگیری از هر نوع آسیب احتمالی به پوست هم باید در اولویت این افراد باشد.

شدت‌های مختلف بیماری ویتیلیگو

ویتیلیگو خفیف

در این نوع از بیماری لکه‌های ایجاد شده کوچک هستند و افراد می‌توانند با انواع لوازم آرایشی آن‌ها را پوشش بدهند. این افراد نیاز چندانی به دارو درمانی و سایر روش‌های درمانی ندارند. چیزی که می‌تواند از شدت گرفتن بیماری در این مرحله جلوگیری کند، خودداری از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب و استفاده از کرم‌های ضد آفتاب مخصوص و قوی است.

ویتیلیگو متوسط

گاهی لکه‌های ایجاد شده بزرگ هستند و به سرعت رو به پیشرفت می‌روند. در این نوع از بیماری اگر روش دارو درمانی جواب درستی ندهد، پزشک با استفاده از فتوتراپی یا اشعه ماورا بنفش به کمک بیمار می‌آید. استفاده از این روش درمانی مدت زمان زیادی را می‌طلبد تا به نتیجه مطلوب برسد.

به جز فتوتراپی پزشک از داروهایی مثل پسورالن (Psoralen) هم کمک می‌گیرد. این دارو کمک می‌کند تا حساسیت پوست شما به نور کم شود. همچنان توصیه می‌شود که بیمار از نور خورشید و دیگر عوامل آسیب زننده دوری کند و با استفاده از کرم‌ها و پمادهای مخصوص سیستم ایمنی پوست خود را قوی‌تر کند.

ویتیلیگو شدید

در برخی افراد پوست به شدت درگیر می‌شود و لکه‌های ایجاد شده بخش زیادی از بدن را می‌پوشانند. در این نوع از بیماری پزشک با استفاده از داروهای مخصوص که باعث ضعیف شدن رنگ‌دانه‌های پوستی می‌شوند کمک می‌کند که بخش‌های سالم پوست هم به کلی رنگ خود را از دست بدهند و با سایر قسمت‌ها یکدست و یک رنگ شوند.

توجه داشته باشید که ویتیلیگو درمان قطعی ندارد و فقط می‌توان آن را مهار کرد، ولی در برخی از افراد مشاهده شده است که خود به خود بیماری خودش را کنار کشیده و پوست به حالت عادی برگشته است.

انواع ویتیلیگو

ویتیلیگو در هر فرد به شکل‌های مختلفی بروز پیدا می‌کند و در نواحی مختلفی گسترده می‌شود. به همین دلیل لازم است که قبل از هر اقدام درمانی نوع آن تشخیص داده شود. در این بخش در خصوص ویژگی‌های انواع مختلف این بیماری توضیحاتی را ارائه می‌دهیم تا شما با آگاهی بیشتری برای درمان آن اقدام کنید.

• ویتیلیگو جنرالازید : رایج ترین نوع بیماری پیسی است که در آن، لکه ها در نقاط مختلف بدن ظاهر می شوند.
• ویتیلیگو سگمنتال : این نوع ویتیلیگو به یک طرف بدن یا یک ناحیه مانند دست ها یا صورت محدود می شود.
• ویتیلیگو مخاطی : بر غشاهای مخاطی دهان و/یا اندام تناسلی تأثیر می گذارد و باعث ایجاد لکه های سفید در آن ها می شود.
• ویتیلیگو فوکال : نوع نادری از پیسی است که در آن، لکه‌ ها در ناحیه کوچکی قرار دارند و طی یک تا دو سال با الگوی خاصی پخش نمی‌ شوند.
• ویتیلیگو تریکوم : فرد مبتلا به این نوع بیماری ویتیلیگو، یک مرکز سفید یا بی رنگ، سپس ناحیه ای با رنگدانه روشن تر و سپس ناحیه ای از پوست رنگی معمولی دارد.
• ویتیلیگو یونیورسال : یکی دیگر از انواع نادر ویتیلیگو، نوع یونیورسال آن است که در آن بیش از 80 درصد پوست بدن فاقد رنگدانه است.

ویتیلیگو در ناحیه تناسلی

ویتیلیگو می‌تواند آلت تناسلی افراد را هم درگیر کند. این درگیری هیچ‌گونه عوارضی برای خود آلت و همچنین شریک جنسی شما نخواهد داشت. ویتیلیگو در لبه‌های واژن در خانم‌ها و در دیواره آلت تناسلی در آقایان خود را نشان می‌دهد.

هرگونه تغییر رنگ پوست در آلت تناسلی چه مردان و چه زنان می‌تواند نشانه بروز ویتیلیگو باشد. در بعضی افراد ممکن است آلت تناسلی اولین قسمتی باشد که با بیماری درگیر شده است. در این موارد پزشک برای اطمینان بیشتر کل بدن را معاینه می‌کند و برای تشخیص بهتر از نور تراپی کمک می‌گیرد. در نور تراپی اشعه ماورا بنفش را به کل بدن می‌تابانند و نقاط درگیر با بیماری را شناسایی می‌کنند.

در بعضی مواقع برای تشخیص بهتر و به دست آوردن یک نتیجه مناسب نمونه‌برداری یا بیوپسی را تجویز می‌کنند. در این مرحله تکه‌ای از پوست مبتلا را جدا می‌کنند و به آزمایشگاه می‌فرستند. در آزمایشگاه پوست بیمار را در زیر میکروسکوپ بررسی می‌کنند و در خصوص وجود یا عدم وجود ویتیلیگو نظر می‌دهند.

بیماری ویتیلیگو شباهت عجیبی به بیماری بالانیت زروتیکا اوبلیترانس (Balanitis Xerotica Obliterans)دارد، به همین دلیل بیماران باید راجع به کلیه سوابق خانوادگی یا ارثی خود در مورد هر دوی بیماری‌ها به پزشک توضیح بدهند. پزشک با توجه به توضیحات افراد مبتلا و با انجام مراحل شناخت بیماری، به یک تشخیص درست می‌رسد و درمان را شروع می‌کند.

ویتیلیگو هیچ اثری بر روی سلامت ناحیه تناسلی ندارد و در مواردی اصلا نیازی به درمان هم نیست. ولی گاهی به دلیل حساسیت افراد و حساس بودن این نواحی احتیاج به درمان پیدا می‌کند که در مقایسه با سایر قسمت‌های بدن این کار تقریبا دشوار خواهد بود.

پزشک اغلب برای درمان ویتیلیگو در ناحیه تناسلی پمادهای کورتیکواستروئید را تجویز می‌کند. استعمال برخی از داروها و مصرف طولانی مدت آن‌ها باعث ایجاد التهاب در این ناحیه می‌شود. اگر ویتیلیگو فقط در ناحیه تناسلی پسربچه‌ها دیده شود می‌توان با ختنه کردن این عارضه را برطرف کرد. گاهی با یک عمل جراحی ساده و برداشتن پوست بیمار و پیوند زدن پوست هم می‌توان این عارضه را در ناحیه تناسلی از بین برد.

سن ابتلا به ویتیلیگو

این بیماری ارثی با به هم ریختن سیستم پوست خود را نشان می‌دهد و بر اساس نتایج مطالعات احتمال بروز آن از ۱۰ تا ۳۰ سالگی بیشتر است. اما در مواردی مشاهده شده که کودکان زیر ۱۰ سال هم با ویتیلیگو درگیر شده‌اند.

بر اساس تحقیقات انجام شده در این زمینه از ۱۷۰ بیمار مبتلا ۹۶ بیمار، از سنین زیر ۱۲ سال درگیر شده‌اند و ۷۴ نفر دیگر بعد از ۱۲ سالگی به ویتیلیگو مبتلا شده بودند. مطالعات دیگری نشان داده است که این بیماری در دختران و خانم‌ها بیشتر بروز می‌کند و احتمال ابتلای پسران و مردان نسبت به خانم‌ها کمتر است.

ویتیلیگو به جز پوست می‌تواند موها را هم درگیر کند و باعث ایجاد سفیدی در قسمتی از موها بشود. یافته‌های علمی نشان‌دهنده آن است که افرادی که دارای گروه خونی B هستند بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

عوارض ویتیلیگو

افراد مبتلا به ویتیلیگو اغلب در روابط اجتماعی خود دچار مشکل می‌شوند و مشکلات روانی مانند کاهش اعتماد به نفس، افسردگی و استرس زیاد برای آن‌ها به وجود می‌آید. استرس ناشی از نشانه‌های ظاهری بیماری و حضور در اجتماع می‌تواند عواقب خطرناکی برای مبتلایان به ویتیلیگو داشته باشد.

علاوه بر این‌ها به دلیل کاهش یا از بین رفتن ملانین در پوست، این افراد زودتر از سایرین دچار آفتاب سوختگی می‌شوند. آفتاب سوختگی‌های شدید و پی‌درپی در طولانی مدت امکان ابتلا به سرطان پوست را در این افراد بالا می‌برد. این بیماری همچنین می‌تواند باعث مشکلاتی در چشم و التهاب عنبیه شود و در صورت عدم پیگیری و درمان به موقع ناشنوایی را در پی داشته باشد.

راهکارهای درمان ویتیلیگو

برای درمان ویتیلیگو سه روش درمانی وجود دارد. اولین راهکار دارو درمانی است. پزشکان با تجویز انواع کورتون سعی در درمان یا حداقل کنترل ویتیلیگو دارند. اگر دارو درمانی نتوانست شرایط ایده آل را فراهم کند، پزشکان به سراغ نور درمانی با لیزر یا استفاده از اشعه ماورا بنفش می‌روند.

در مرحله سوم پزشکان از روش سلول درمانی استفاده می‌کنند. در این روش سلول از بدن شخص سالم گرفته و طی فرایندی خاص به شخص بیمار منتقل می‌شود. البته این روش‌ها در بعضی افراد موثر نیستند، چرا که این بیماری ریشه ژنتیکی دارد و عوامل بیرونی تاثیر زیادی بر روی روند درمان آن می‌گذارند. به عنوان مثال هر لحظه امکان دارد زمانی که فکر می‌کنید بیماری به طور کامل درمان شده است یک شوک عصبی یا استرس لکه‌های جدید به وجود آورد.

با توجه به همه این موارد می‌توان گفت که درمان ویتیلیگو کار بسیار سختی است و از لحظه مشاهده علائم تا آخر عمر بیمار باید تحت مراقبت کامل باشد تا بتوان آن را کنترل و درمان کرد. اگر شخص بتواند از لحاظ روانی با بیماری خود کنار بیاید و به یک آرامش نسبی برسد روش‌های درمانی مثل برخی جراحی‌ها، نور تراپی و لیزر درمانی تا حد زیادی می‌توانند جلوی تشدید یا گسترش بیماری را بگیرند.

درمان‌های گیاهی برای ویتیلیگو

متخصصان طب سنتی در کشورمان برای درمان لک و پیس حاصل از این بیماری از یک داروی خوراکی کمک می‌گیرند. این دارو برای اصلاح مزاج و بهبود وضعیت گوارشی افراد بیمار استفاده می‌شود و باید در کنار اصلاح رژیم غذایی مصرف شود. این دسته از متخصصان به مبتلایان به ویتیلیگو توصیه می‌کنند که  فالوده سیب و انار را در کنار دیگر داروها مصرف کنند. این دو میوه حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلفی هستند که بر روی کنترل بیماری بسیار موثر خواهند بود.

در طب سنتی توصیه شده است که بیماران مبتلا به شدت به خوراک خود توجه کنند. اصلاح مزاج در این افراد می‌تواند تا حد زیادی از گسترش بیماری جلوگیری کند، برخی نکات مهم برای اصلاح مزاج در ادامه آورده شده است.

• این افراد باید حتی‌الامکان از مصرف غذاهای سرد مثل ماهی، ماست و دوغ پرهیز کنند.
• بهتر است ساعت ناهار بین ۱۲ تا ۱۳ و شام هم دیرتر از ساعت ۱۸ یا ۱۹ نباشد.
• ورزش پیاده‌روی به شدت برای این افراد توصیه شده است. اگر بتوانند به مدت ۲۰ دقیقه در هر روز یک پیاده‌روی تند داشته باشند برایشان مفید خواهد بود.
• در ویتیلیگو داشتن آرامش شرط اول برای کنترل بیماری است. در واقع داشتن یک خواب راحت می‌تواند باعث کاهش رشد لکه‌های پوستی شود. برای اینکه خواب راحت‌تری داشته باشید به جز تنظیم ساعت مصرف غذا باید قبل از خواب فالوده سیب مصرف کنید. به این صورت که سیب را رنده کرده و بعد از مخلوط کردن با عسل و گلاب و عرق بیدمشک در ساعات ۲۱ الی ۲۲ میل کنید.
• این بیماری در فصل سرد بیشتر خودنمایی می‌کند. به همین دلیل توصیه می‌شود که مبتلایان به بیماری در پاییز و زمستان انار بیشتری مصرف کنند. انار باعث پاکسازی کبد می‌شود و تا حد زیادی به کنترل بیماری کمک می‌کند.
• کم‌خونی در این افراد می‌تواند باعث شیوع بیشتر بیماری شود. با خوردن غذاهای خون‌ساز مثل گوشت و نخود می‌توان اثر این موضوع را تا حد زیادی از بین برد.
• افراد مبتلا به ویتیلیگو بهتر است که به جای ادویه‌های معمول از زعفران استفاده کنند. زعفران باعث رقیق شدن خون می‌شود و وقتی خون این افراد رقیق و تمیز شود خود به خود به کاهش لکه‌ها و بهبود آنها کمک می‌کند.
• بهتر است افراد درگیر با بیماری برای صبحانه یک لیوان شیر با عسل و زعفران بجوشانند و میل کنند تا خون آن‎ها رقیق‌تر شود.

درمان‌های خانگی ویتیلیگو

همان طور که گفتیم خود بیمار، در کنترل و درمان این بیماری نقش عمده‌ای دارد و با بعضی روش‌های ساده خانگی می‌تواند آن را تا حد زیادی مهار کند. البته باید توجه داشته باشید که همه روش‌های درمانی کلینیکی و خانگی باید تحت نظر پزشک متخصص دنبال شوند تا یک اشتباه کوچک باعث تشدید بیماری نشود. در ادامه این بخش تعدادی از موثرترین روش‌های خانگی برای کنترل ویتیلیگو را آورده‌ایم.

تغذیه

مبتلایان به ویتیلیگو باید به تغذیه خود توجه ویژه‌ای داشته باشند و به طور منظم در همان ساعات خاص و مشخص شده ناهار یا شام خود را صرف کنند. علاوه بر این لازم است که از خوردن غذاهای سرد تا حد امکان دوری کنند و مصرف همزمان ماهی و ماست یا دوغ را نیز از برنامه غذایی خود حذف کنند.

برای این دسته از افراد غذاهای گرم به شدت توصیه می‌شود. غذاهای گوشتی که با گوشت گوسفند درست شده باشند طبع گرمی دارند و برای این افراد بسیار مناسب خواهند بود.

ورزش

بیماران ویتیلیگو باید ورزش کردن را در برنامه روزانه خود قرار دهند. تعریق ناشی از ورزش باعث خروج مواد زائد از بدن می‌شود. البته بعد از تعریق باید پوست را کاملا بشویند تا منافذ آن بسته نشود و آسیب‌های دیگری برای پوست به وجود نیاید. توصیه می‌شود که مبتلایان به ویتیلیگو حداقل در روز ۲۰ دقیقه پیاده‌روی تند داشته باشند.

خواب کافی

خواب کافی و همراه با آرامش برای کنترل و درمان بیماری لک و پیس بسیار مهم است. اکثر افراد مبتلا به این بیماری به دلیل تغییرات ظاهری خود دچار استرس و نگرانی می‌شوند و به همین دلیل خواب راحتی ندارد. یادگیری روش‌های کنترل استرس و کنار آمدن با بیماری باعث بهتر شدن خواب و در نتیجه کنترل بهتر لک و پیس می‌شود.

فالوده سیب

یک عدد سیب را رنده کنید و با یک قاشق عسل و دو قاشق عرق بیدمشک مخلوط کنید. این فالوده طبع گرم دارد و برای کنترل بیماری لک و‌پیس بسیار مفید است. همچنین خوردن این فالوده در شب و قبل از خواب باعث می‌شود که خواب راحت‌تری داشته باشید.

انار

یکی از میوه‌هایی که باعث رقیق شدن خون می‌شود انار است. در فصل پاییز به علت خشکی هوا اثرات لک وپیس بیشتر می‌شود. خوردن انار کمک می‌کند که کارکرد کبد بالا برود و خون سالمی را به بدن تحویل بدهد. اگر به انار دسترسی نداشتید می‌توانید ۲ تا ۳ قاشق غذاخوری رب انار را جایگزین آن کنید.

غذاهای گوشتی

غالب افرادی که به بیماری ویتیلیگو مبتلا هستند کم‌خونی دارند. گوشت گوسفندی علاوه بر اینکه یک خون‌ساز مقوی برای بدن است، طبع گرمی هم دارد و خوردن آن به این افراد توصیه می‌شود. گوشت گوسفند همراه با نخود یک غذای گرم و خون‌ساز و بسیار خوب برای این افراد است.

ادویه‌ها

ادویه‌ها عموما دارای طبع گرمی هستند و مصرف آن‌ها برای افراد درگیر با ویتیلیگو بسیار مفید است. البته باید توجه داشته باشید که ادویه‌هایی مثل فلفل و زردچوبه تحریک‌کننده هستند و می‌توانند باعث التهاب پوست شوند. پس باید در مصرف آن‌ها احتیاط کنید.

از میان همه ادویه‌ها در طب سنتی به مصرف زعفران توصیه بیشتری شده است. زعفران یک ادویه گرم است و به رقیق شدن خون و آرامش اعصاب کمک می‌کند. ترکیب زعفران با برنج تا حد زیادی جلوی سردی برنج را می‌گیرد. همچنین مصرف معجون زعفران برای صبحانه هم بسیار مفید خواهد بود. شیر گرم را با ۲ قاشق عسل و ۱ قاشق زعفران آب کرده ترکیب کنید و با یک صبحانه عالی خود را در برابر گسترش بیماری ایمن کنید.

مصرف انواع میوه‌ها

مصرف میوه برای کلیه افراد توصیه می‌شود؛ ولی برای افراد مبتلا به ویتیلیگو باید حتما آن‌ها را در رژیم غذایی روزانه خود بگنجانند. میوه‌هایی مثل انگور، خرما، موز، گلابی، انواع توت‌ها و گیلاس طبع گرمی دارند و برای این افراد بسیار مفید هستند.

سبزیجات

از میان سبزیجات ترب و تربچه طبع گرم‌تری دارند و برای مبتلایان به ویتیلیگو مفید هستند. همچنین مصرف هویج و شلغم و سیب زمینی هم به این افراد توصیه شده است.

نکات مهم در رژیم غذایی افراد مبتلا به ویتیلیگو

افراد مبتلا به این بیماری باید سعی کنند از مصرف غذاهای فرآوری شده به شدت پرهیز کنند و نان‌های سبوس‌دار را در مصرف روزانه خود قرار دهند.

• گاهی برخی از افراد با مصرف زردچوبه یا دیگر ادویه‌های التهاب آور دچار عوارض می‌شوند. توصیه می‌شود از خوردن این نوع ادویه‌ها به شدت پرهیز شود.
• مصرف ویتامین‌هایی مثل A، D و E و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند برای کنترل این بیماری اثرگذار باشد.
• گندم، جوی دوسر و بلغور جو منابع سرشاری از گلوتن هستند و در بهبود بیماری نقش به سزایی دارند.
• مصرف مرکبات بستگی به واکنش بدن افراد مبتلا به ویتیلیگو دارد؛ برخی از افراد با مصرف مرکبات دچار مشکل می‌شوند بنابراین بهتر است بااحتیاط مصرف شود.
• مصرف حبوبات و سبزیجات برای این بیماری بسیار مفید است.